El Fuego - De brand van Hidden Ibiza
Op 5 januari 2021, de avond voor de verjaardag van Robert, hebben we onze grootste nachtmerrie beleefd. Ik was onderweg naar het vliegveld om Robert op te halen en was gezellig met mijn moeder aan het bellen. Toen Robert voor
de tweede keer tussendoor belde, nam ik hem op en zou mijn moeder later terugbellen. “Lieverd, er is een brandje,
kun je teruggaan, vertelde Robert me”. Ik raakte gelijk in paniek. Een brandje? Hoe is dat mogelijk? Ik keerde direct de wagen om, het was donker en regenachtig en ik reed in de oude kever. Al snel werd ik gebeld door de buurman die zei: “Heel Hidden staat in de fik, er is niets meer van over!”. Ik wist niet wat me overkwam en zag ons huis en restaurant in gedachten volledig in brand staan. Al het harde werken van Robert, het restaurant, ons huisje, onze spullen, ons fijne plekje…. Hoe kan er nu een brand zijn?
Robert belde mij vlak voordat hij opsteeg vanuit Barcelona en zat inmiddels in de lucht. Totaal overstuur en onverstaanbaar belde ik vrienden op met de vraag of zij Robert van het vliegveld konden ophalen. Vervolgens belde ik mijn vriendinnen, die hier met vakantie waren, op en zij kwamen gelijk richting Hidden om mij op te wachten.
Ik denk dat ik nog nooit zo hard heb gehuild. Het huilen kwam samen met geschreeuw. Het deed zoveel pijn om alles in brand te zien staan. Je voelt je machteloos, je kunt niks doen, het vuur moet uitbranden. De brandweer was er pas na 50 minuten dus toen ik arriveerde, waren zij pas net begonnen met blussen. De grote palmboom stond in de hens en daardoor leek het van bovenaf alsof de tuin volledig in de brand stond. We mochten het terrein niet op en werden ook verzocht om weg te gaan.
Ik had samen met mijn vriendinnen een villa vlakbij Hidden gehuurd. Gelukkig konden we daar dus terecht voor een paar dagen. Ik was al bij de Villa toen Robert aankwam. Aangezien we niks konden doen bij Hidden en de politie en brandweer liever niet hadden dat we daar rondliepen, zijn we bij de villa gebleven. We zijn vervolgens rond 23:00 uur samen naar Hidden gereden om te zien wat de schade was. De brandweer was nog steeds bezig en we zijn via een andere deur stiekem naar binnen gegaan. Voor ons was dit bezoek enigszins een geruststelling. Ons huis, de keuken, de bar, de overkapping en een caravan waren volledig afgefikt, maar het grootste gedeelte van de tuin was niet beschadigd. De magie van de tuin was er nog. Dit gaf ons hoop; niet al het werk van Robert was in rook opgegaan.
De dagen die volgde voelden we ons vreselijk rot, een brand meemaken voelt echt als een rouwproces. Het restaurant kunnen we weer opnieuw opbouwen, maar ons geliefde plekje, ‘Our little place of happiness’ was ook volledig weg. Al onze spullen, kleding, belangrijke papieren, foto’s, waardevolle items, boeken, laptop, we hadden geen onderbroek meer om aan te trekken.
Hieronder zie je wat foto's van Hidden van de brand.
Gelukkig konden Robert en ik er voor elkaar zijn. Wanneer ik me rot voelde, was hij er voor mij en wanneer hij het moeilijk had, kon ik voor hem sterk zijn. Steun en lieve woorden van familie, vrienden, kennissen en gasten van het restaurant hielpen ook enorm.
Je vraagt je af waarom zoiets gebeurt en of we dit hadden kunnen voorkomen. Het heeft echter geen zin om met deze vragen rond te blijven lopen, antwoorden krijg je niet.
Een belangrijk inzicht die heeft geholpen bij het loslaten van het verlies, waren de wijze woorden van een oude Indiase, Boeddhistische meester, Shantideva uit de achttiende eeuw:
“Als er iets aan de situatie gedaan kan worden, is er dan reden voor somberheid? Als er niets aan gedaan kan worden, wat heeft het dan voor zin om somber te zijn?”.
Met andere woorden: “Als de tragedie op geen enkele manier af te wensen is, heeft het weinig zin je al te veel zorgen te maken”.
Een brand meemaken en alles is verliezen is erg, maar er zijn mensen die nog heftigere situaties meemaken. Er zijn ook heel veel problemen in de wereld, mensen en dieren in nood. Uit het boek van de Dalai Lama:
“Als we oog voor die dingen hebben, beseffen we dat niet alleen wij lijden, maar talloze andere broeders en zusters ook. Als we vanuit een breder perspectief naar dezelfde gebeurtenis kijken, kunnen we onze bezorgdheid en ons eigen lijden verminderen”.
Robert en ik kijken graag naar wat gebeurtenissen ons te vertellen en te leren hebben. De brand heeft ons nog meer doen beseffen waar het leven echt om gaat en dat is liefde en verbondenheid. Je kunt elke dag weer opnieuw beginnen, geluk komt van binnenuit en zit in de kleine dingen. Ook is positief blijven in welke situatie dan ook echt belangrijk.
We zijn inmiddels anderhalf jaar verder en we hebben ons geliefde plekje nog steeds niet terug kunnen bouwen. We hadden gedacht dat 2022 het jaar zou zijn, maar we zijn er nog niet uit met de verzekering. We zijn momenteel met andere dingen bezig, we zitten goed in ons vel en gaan deze zomer maar eens samen flink genieten van alles wat we wel hebben.
